Herberg de Bonte Os

*Niemand heeft echt gelet op de lange gedaante die met een groot vat de herberg in is komen rollen totdat hij het vat met een klap bij de tafel neerzet. Het is Naichi*

Hidejoshi, meen je dat nou echt, deze lieftallige dame is personeel, geen slaaf. Als je een spier verrekt hebt, dan komt dat waarschijnlijk omdat je die spieren te weinig in de strijd gebruikt. Ik heb ze in ieder geval nuttig besteed. Ze hebben hier uitstekende granen, suikers en hop, dus ik heb bij de smid een grote ketel geregeld en dit vat gevuld met iets nuttigs om onze dorst te lessen over een week of zes. Maar dat duurt nog lang" *Naichi heeft uit zijn binnenzak een flacon gepakt en heft deze.* Kampai!!

*Hidejoshi, die nog wachtte op het antwoord van Saval, kijkt op als Naichi hem aanspreekt op zijn gedrag.*

...Een dienaar is geen slaaf, dat heb je goed gezien Naichi. Maar zou ik een slaaf vragen om iets voor me te willen doen? Bovendien, heb ik Saval ooit gedwongen om iets tegen haar wil te doen. Zorg ik er niet voor dat ze te eten krijgt, een dak boven haar hoofd heeft en onze bescherming geniet…
*De woorden worden rustig en beheerst gesproken. Maar toch is er een ondertoon te horen, die duidelijk laat merken tegen wie Naichi het heeft. Even kijkt hij strak naar de priester voor hem. Dan verschijnt er een joviale lach op zijn gezicht.*

…En als je denkt dat ik mijn spieren te weinig gebruik, dan kunnen we morgen wel een partijtje sparren…Morgen, als Ymstarte zijn hoogste punt heeft bereikt, jij en ik in volle wapenrusting…
*Dan luistert Hidejoshi naar wat Naichi verder te vertellen heeft. Hij knikt goedkeurend en kijkt een keer naar het houten vat. Als Naichi een toost uitbrengt zoekt hij vlug zijn kommetje.*

…Ik zou graag met je mee doen…
*En hij strekt zijn arm, met het kommetje, in de richting van Naichi.*

*Naichi reageert subtiel op de toon van Hidejoshi, maar deze merkt dat hij de boodschap begrijpt. Naichi kijkt eerst geamuseerd bij de uitdaging maar al heel snel beteutert als hij de toevoeging vole zon en volle wapenuitrusting hoort, maar als Hidejoshi weer lacht en hem het kommetje aanreikt, kan ook Naichi niet anders dan lachen. Hij schenkt in, haalt een tweede flacon ergens uit zijn tuniek, schenkt de rest, ook Saval, ook wat in en heft opnieuw zijn glas.* Dat de goden gul mogen zijn, de drank en vrouwen goed, voor familie en vertrouwen. Voor strijd en eer! KAMPAI!!!

'Ja, ja..kampai...' mompelt Saval en ze neemt een ferme slok van Naichi's brouwsel.
Ze heeft het amper doorgeslikt als haar ogen groot worden, ze verschrikt haar hand voor haar mond slaat en als een haas naar buiten rent.

…Strijd en Eer!...KAMPAI!...
*En Hidejoshi slaat het drankje in één teug achterover zonder een spier te vertrekken. Vanuit zijn ooghoeken ziet hij Saval haastig de bar verlaten. Hij schiet even in de lach maar kijkt vervolgens weer naar Naichi.*

…Kom erbij zitten Naichi. Eet wat mee, er is meer als voldoende…
*Hij oogt ontspannen en neemt nog een slok bier.*
…Saval lijkt me geen liefhebber van jouw brouwseltjes, Naichi, maar ik moet zeggen dat ze me prima bevallen…

*Hij reikt Naichi de rookstok aan, die hij nog vasthad.*
…Rook je mee Naichi? En vertel me van de “heldendaden” die je hebt verricht…
*Zegt Hidejoshi, terwijl hij naar het houten vat met inhoud kijkt.*

Saval komt niet vel later weer voorzichtig de herberg in geschuifeld, ze is bleek rond haar neus en kijkt bedrukt. Als ze bij de tafel komt probeert ze ongezien weer aan te schuiven en schuift de schaal met kippenbotten voor haar een stukje verder de tafel op.

* Naichi kan het niet laten om te glimlachen als hij Saval weer terug ziet komen. Hij pakt de bruinrook aan van Hidejoshi, inhaleert diep, hoest heel even, maar inhaleert nog eens, maar nu iets rustiger. hij schenkt iedereen nog een klein beetje in, beweegt in de richting van de kom van Saval, maar slaat deze dan subtiel over, even kort glimlachend.*

Mijn "heldendaden" mijn heer hebben hoofdzakelijk bestaan uit zoeken. De goden worden sterker aanwezig in mij merk ik tijdens mijn gebeden en rites. Deze strijd is goed heb ik het gevoel. Verder heb ik gemerkt dat ze hier ergens nog een stapel overrijpe appels hebben liggen, waar ik leuke ideetjes voor heb, net zoals het seizoensfruit hier, maar goed, dat is bijzaak. De smid waar ik geweest ben is redelijk bedreven in meerdere gebieden van het smeden. Hij is bij meerdere leermeesters in de leer geweest. Geen expert ergens in geworden, maar voor een plek als hier kan hij prima zijn brood verdienen. Een beetje wapenreparatie kan hij ook, maar ik heb een naam opgevangen van zijn leermeester. Wellicht een bezoekje waard als u begrijpt wat ik bedoel. En het brouwen van bier blijft een arbeidsintensieve bezigheid. Troost u met de gedachte dat we over een kleine twee maanden redelijk wat voorraad hebben. *Hij heft weer zijn mok en houdt de bruinrook in een uitgestrekte hand voor wie wil.* Aan u de eer heer Hidejoshi

*Hidejoshi gaat staan en heft zijn kommetje. Ondertussen kijkt hij Naichi strak aan.*
…Een dronk op de enige ware God, die een strijder nodig heeft…HEIL KHORN!...KAMPAI!
*Wederom slaat hij het kommetje in één teug achterover.*

…Naichi, jij en ik moeten eens even met elkaar praten…
*Hij zet het kommetje op tafel en verontschuldigd zich bij de anderen. Dan loopt Hidejoshi, gevolgd door Naichi, naar buiten. Een paar minuten later komen ze weer binnen en gaan weer zitten. Het lijkt alsof er niets gebeurt is. Dan kijkt hij weer naar Saval.*
…Zeg eens, Saval, voel je je wel goed. Je ziet er een beetje bleekjes uit…

Saval trekt een vies gezicht en schudt flauwtjes met haar hoofd.
'Het zal Naichi's drank zijn, het viel behoorlijk verkeerd, het is ook zo'n sterk spul.'

*Naichi gaat ook weer aan tafel zitten.* Ik zal de volgende keer je iets anders aanbieden Saval, dit vereist inderdaad enige gewenning. Is er nog genoeg te eten trouwens? Anders bestel ik even wat bij.

*De deur van de herberg gaat wederom open en Hidenaga stap naar binnen..Rustig en
opmerkelijk ontspannen loopt hij terug naar de tafel, ondertussen pulkt hij een beetje
in zijn neus. Zodra hij daar arriveert mompelt hij wat*
Zo dat was even flink nadenken en hard werken.. Maar dan heb je ook wat…
*Hidenaga krabt eens achter op zijn hoofd, terwijl hij naar de dobbelstenen kijkt die voor omar op tafel liggen. Zijn wenkbrauwen trekken samen en op vragende toon*
En moet ik de ronde afrekenen…….
* Zodra hij gaat zitten merkt hij Naichi pas op en kijkt hij hem aan*
Gegroet naichi..en wat vind je van deze herberg… Heb je bloed van de vijand al geprobeerd..
*Terwijl hij dat zegt, klinkt er een knetterend geluid onder de tafel, waar kort daarna een luchtje te ruiken is*
Dat was de na schok
*Begint beetje puberig te grijnzen en verschijnt er een bloos op zijn wangen *

*Hidejoshi lacht even om de opmerking die Saval maakt.*
…Misschien moet je de volgende keer maar overslaan als Naichi weer zo’n flaconnetje uit zijn binnenzak haalt.
*Dan kijkt hij wat serieuzer in haar richting.*
…Je had me nog geen antwoord op mijn vorige vraag gegeven…

*Dan draait hij zich in de richting van Naichi.*
…Volgens mij staat er nog genoeg, maar als je nog wat lust bestel je maar gerust bij. Hidenaga, Omar en ik waren net een potje “Thallaantje” aan het spelen, om te zien wie de rekening moet betalen. Maar Hidenaga is even een Kaboeki aan het verzetten en Omar zit al een hele tijd de dobbelstenen te bestuderen in de hoop dat hij een betere worp dan Hidenaga zal gooien…

*Hidejoshi spoelt de keel met een ferme slok bier en gaat dan verder.*
…Zeg Naichi, heb je soms een naam van de leermeester van die smid, of weet je zijn verblijfplaats misschien. Ik zou graag eens een kijkje bij die man gaan nemen

*Dan verschijnt Hidenaga weer aan tafel.*
…Zo ben je daar weer, Hidenaga…Nee, je hoeft nog niet te betalen. Niet zolang Omar de dobbelstenen nog aan het bestuderen is, om te zien wat de beste manier is om jouw worp te verslaan…

Jeetje die leeft echt in een andere wereld zeg... Nou ik had in ieder geval 54 in een..
ken jij dit spel ook Naichi..

*Naichi kijkt nog eens bestuderend naar Saval alsof hij zich iets afvraagt, dan schudt hij zachtjes als een soort ontkenning en haalt dan zijn schouders op. * hai Hidenaga, ik heb wel eens gehoord van het spel en ik heb een vermoeden over de spelregels, maar durf jij een priester van Khorn uit te dagen?

*Naichi bestelt toch wat kleine smaakmakers en een pul bier.* De naam van de smid, ehm, als ik het goed onthouden heb dan is het Willem "de scherpe" Beer. Maar hij schijnt een aantal dagen reizen hiervandaan te zitten, maar het kan ook zijn dat hij geronselt is door het leger. Naar ik begrijp zullen ze hem dan wel moeten dragen, want het is schijnbaar nogal een oud baasje, maar hij verstaat zijn vak als de beste, want zijn wapens schijnen bijna net zo scherp te zijn als een doorn, wat dat ook moge zijn.

*Naichi pakt wat kleine hapjes en stopt zijn pijp met geduld, ondertussen er een tweede buideltje er bij pakkend en wat groene korreltjes er bij te doen, wachtend op een reactie of tot dat het spel weer hervat wordt*

Nou het spel is bijna afgelopen denk ik ...
*kijkt in een korte blik met een schuin oog richting omar, draait weer terug naar Naichi*
dan durf ik het tegen iedereen op te nemen.. * Op het woord durf worden zijn ogen wat feller met twinkel er in, *
maar ehm.. ik zal je de regels uitleggen. Iedereen krijgt een dobbelsteen, die op 1 staat.
De gene die begint, gooit met 2 dobbelstenen, dat noemen we afgooien.. De gene die afgooit bepaald of er 1, 2 of 3x gegooid gaat worden…
*neemt een stukje kaas waar hij even vluchtig aan ruikt, en stopt het stukje in zijn mond, vervolgt de uitleg, al smakkend op de kaas*
Als je dubbel gooit, bijvoorbeeld dubbel 5.. dan telt dat als 500… Dubbel 2 is 200..
*verslikt zich bijna door een stukje kaas wat verkeerd schiet… hij proest wat, waardoor er een brokje uit zijn mond schiet..pakt een slok van zijn drinken,, terwijl hij waterige rode ogen ontwikkelt.. Hij kucht nog een keer en gaat verder.*
Gooi je 2 verschillende worpen, dan neem je de hoogste als tien tal, de laagste als enkel getal.
Bijvoorbeeld een 5 en een 4 is 54 .. een 2 en een 3 is 32.. De gene die de laagste worp heeft moet zijn persoonlijke dobbelsteen omhoog draaien… Bij de 6 aankomen is verloren..
*bolt zijn wangen en neemt eens rustig adem*

*Naichi steekt zijn pijp aan en inhaleert genietend de rook. Een zoet kruidig aroma verspreidt zich* Ik denk dat ik heb het begrijp. Doe mij dan ook maar een dobbelsteen. Beginnen we dan opnieuw of moet ik even wachten totdat deze ronde is afgelopen?

zo dat ruikt goed zeg *snuift de lucht paar keer diep in*

nou het belangrijkste is het tallaantje.. Dat is de 2 en de 1. als die gegooit is moet de verliezer 2 punten omhoog in plaats van 1... Helaas moet je moet even wachten tot dat deze ronde af is gelopen.. we spelen om een rondje namelijk..
*pakt een langwerpig papiertje en bedekt deze met tabak en wat bruine korrels*
goed voorbeeld doet volgen..

*Hidejoshi knikt een keer als Naichi over de smid vertelt.*
…Mmm, probeer eens achter zijn verblijfplaats te komen. Dan kunnen we er eens een keer langs gaan als we daar in de buurt zijn…

*Dan houd hij zich even afzijdig, als Hidenaga het spel aan Naichi uitlegt. Hij eet en drinkt nog wat en kijkt een beetje rond. Zijn blik blijft even hangen bij Urgabe. De jonge Naraanse zit een beetje onderuitgezakt in de stoel en haar hoofd hangt scheef. Overmand door vermoeidheid, is ze in slaap gevallen.*

Saval schiet uit haar overpeinzing en realiseert zich dat Hidejoshi iets had gevraagd. Een beetje morrend staat ze op en gaat achter Hidejoshi staan, ze zoekt een paar verkrampte spieren in zijn schouders op en masseert deze. Maar ze kijkt er allerminst vrolijk bij.

*Enigszins verrast door Saval, trekt Hidejoshi even een pijnlijk gezicht.*
…O ja, dat is hem…

*Hij ontspant zich en laat Saval haar gang gaan. Af en toe kreunt hij lichtjes, als Saval haar duimen weer in de onwillige spier zet.*
…Zeg eens, Saval, heb je er al eens aan gedacht om hier je beroep van te maken. Je bent echt goed…

'Als ik van al mijn talenten mijn beroep zou moeten maken...' mompelt Saval en gaat onverstoorbaar door.

*Hidejoshi trekt een wenkbrauw omhoog, als hij Saval hoort mompelen.*
…Wat bedoel je, al je talenten?...

*Hij draait zich enigszins naar Saval, voor zover haar masserende handen het toelaten.*
…Weet je, ik ben altijd op zoek naar mensen met de juiste vaardigheden. Voor hen, die wat te bieden hebben, ben ik bereid om goed te betalen. Interesse?...

* hidenaga schiet uit een gedachte, en kijkt beetje verward rond. ziet dat zijn vader gemasseerd word.*
goh dat zou ik ook wel fijn vinden.. ..... vader dient ze ons allen of alleen jou..

*zucht eens diep, pakt het lange papiertje op wat voor zijn neus ligt en begint er een staafje van te rollen. Zodra het staafje een geheel is tikt hij met de achterkant, waar een kartonnetje in zit, te kloppen op de tafel. Hij steekt het staafje aan en inhaleert eens heel diep. *

…Nee, Hidenaga, dit hoort niet bij de afspraak die wij gemaakt hebben…
*Zegt Hidejoshi, zonder zich te bewegen. Alleen zijn ogen draaien zich in de richting van zijn zoon.*
…Ik vroeg haar slechts of ze kon masseren…

*Naichi slaat het geheel rustig gade. Hij eet zijn hapjes en neemt af en toe een slok van zijn bier* Duurt dit rondje nog lang? Anders ga ik dit vat even veilig opbergen.